Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Το 2012 ας γίνει εφαλτήριο όχι για μια καταστροφή, αλλά για μια αναγέννηση.



Στο δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα στο μυαλό μου, όπως και όλων οι εξελίξεις των ημερών. Όσο περνάει αυτός ο καιρός γίνεται εμφανές ότι χρειάζονται ΝΕΑ οικονομετρικά μοντέλα για την Ευρώπη, που οφείλει να αποδείξει πλέον στον εαυτό της και τους πολίτες των χωρών της ότι θέλει να είναι μπροστά κι όχι πίσω από τις εξελίξεις. 

Επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και δηλώσεις μπορεί να γίνουν πολλές. Στην πράξη όμως αυτό που μετράει τη στιγμή αυτή, είναι ότι αν και δεν μπήκε η χώρα στο Μνημόνιο με ευθύνη μας, θα επωμιστούμε όλοι τις συνέπειες των πράξεων ολίγων. 

Ίσως τώρα γίνει επιτέλους κατανοητό γιατί οφείλουμε να είμαστε ενεργοί πολίτες. Ίσως τώρα γίνει σαφές γιατί δεν έπρεπε να στηρίζουμε το σύστημα της συναλλαγής. Ίσως πρέπει να δείξουμε πέρα και πάνω από πρόσωπα και μικρο-συμφέροντα ότι αυτό που έχουν οι Έλληνες μέσα τους είναι πραγματικό τσαγανό και φιλότιμο, συνέπεια και σεβασμό στις αξίες και τις ρίζες τους. 

Ίσως ήρθε ο καιρός, να θυμίσουμε ότι η λέξη Ευρώπη είναι ελληνική και να βάλουμε στο τραπέζι την διάσταση του πράγματος στην ολότητα του. 

Τούτη τη στιγμή.. δεν παίζεται το μέλλον της Ελλάδας. Αυτό επιτρέψτε μου να πω ότι έχει ήδη χαθεί αν δεν αλλάξουμε όλοι μας, από τον πιο μεγάλο ως τον πιο μικρό κάτοικο της χώρας αυτής. 

Τούτη τη στιγμή.. παίζεται το μέλλον μιας ιδέας που δημιουργήθηκε δεκαετίες πίσω και είναι το όραμα πραγματικά μεγάλων πολιτικών. 

Η Ευρώπη της κοινωνικής ευημερίας, πρέπει να θυμηθεί ποια είναι. 

Δέσμευση και ευθύνη όλων να βάλουμε στο τραπέζι με την ΕΝΟΤΗΤΑ και την ΟΜΟΨΥΧΙΑ μας τον συνολικό επαναπροσδιορισμό αυτής της Ιδέας για να μη γίνει το όνειρο εφιάλτης. 

Το σωτήριον έτος 2012 ας γίνει εφαλτήριο όχι για μια καταστροφή, αλλά για μια αναγέννηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου