Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Η εμπιστοσύνη των επενδυτών είναι κυρίως πολιτικό θέμα.



Αλήθεια θυμάται κανείς πως ξεκίνησε όλο αυτό..; Το πρόβλημα, λοιπόν, ξεκίνησε με το επιτόκιο με το οποίο αντλεί δάνεια (ή αλλιώς εκδίδει ομόλογα) το ελληνικό κράτος στις χρηματαγορές.

Οι επενδυτές για να αγοράσουν σε χαμηλή τιμή τα ομόλογα χρειάζεται να έχουν εμπιστοσύνη στο κράτος που τα εκδίδει, δηλαδή ότι μπορεί να τα αποπληρώσει αργότερα.

Όσο μειώνεται αυτή η εμπιστοσύνη οι επενδυτές για να αγοράσουν τα ομόλογα απαιτούν ένα μεγαλύτερο επιτόκιο, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι η μείωση της εμπιστοσύνης των επενδυτών οφείλεται στα credit rating agencies αλλά και από τα δημοσιονομικά της στοιχεία της κάθε χώρας.

Το ΑΕΠ της Ελλάδας για το 2009 ήταν 237.5 δισ. Ευρώ, το δημόσιο χρέος 113,4% επί του ΑΕΠ περίπου στα 269,3 δισ ευρώ, και άρα η παραγωγή της χώρας τα 2009 δεν καλύπτει τα χρέη της, όμως , το δημόσιο χρέος της Μεγάλης Βρετανία από το 1921 έως το 1937 ήταν μεγαλύτερο το 150% του ΑΕΠ της, κι όμως η χώρα δεν χρεοκόπησε!

Επομένως...Η εμπιστοσύνη των επενδυτών είναι κυρίως πολιτικό θέμα.

Τ'ακούτε κύριοι 'λεφτά υπάρχουν..;'

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Το 2012 ας γίνει εφαλτήριο όχι για μια καταστροφή, αλλά για μια αναγέννηση.



Στο δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα στο μυαλό μου, όπως και όλων οι εξελίξεις των ημερών. Όσο περνάει αυτός ο καιρός γίνεται εμφανές ότι χρειάζονται ΝΕΑ οικονομετρικά μοντέλα για την Ευρώπη, που οφείλει να αποδείξει πλέον στον εαυτό της και τους πολίτες των χωρών της ότι θέλει να είναι μπροστά κι όχι πίσω από τις εξελίξεις. 

Επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και δηλώσεις μπορεί να γίνουν πολλές. Στην πράξη όμως αυτό που μετράει τη στιγμή αυτή, είναι ότι αν και δεν μπήκε η χώρα στο Μνημόνιο με ευθύνη μας, θα επωμιστούμε όλοι τις συνέπειες των πράξεων ολίγων. 

Ίσως τώρα γίνει επιτέλους κατανοητό γιατί οφείλουμε να είμαστε ενεργοί πολίτες. Ίσως τώρα γίνει σαφές γιατί δεν έπρεπε να στηρίζουμε το σύστημα της συναλλαγής. Ίσως πρέπει να δείξουμε πέρα και πάνω από πρόσωπα και μικρο-συμφέροντα ότι αυτό που έχουν οι Έλληνες μέσα τους είναι πραγματικό τσαγανό και φιλότιμο, συνέπεια και σεβασμό στις αξίες και τις ρίζες τους. 

Ίσως ήρθε ο καιρός, να θυμίσουμε ότι η λέξη Ευρώπη είναι ελληνική και να βάλουμε στο τραπέζι την διάσταση του πράγματος στην ολότητα του. 

Τούτη τη στιγμή.. δεν παίζεται το μέλλον της Ελλάδας. Αυτό επιτρέψτε μου να πω ότι έχει ήδη χαθεί αν δεν αλλάξουμε όλοι μας, από τον πιο μεγάλο ως τον πιο μικρό κάτοικο της χώρας αυτής. 

Τούτη τη στιγμή.. παίζεται το μέλλον μιας ιδέας που δημιουργήθηκε δεκαετίες πίσω και είναι το όραμα πραγματικά μεγάλων πολιτικών. 

Η Ευρώπη της κοινωνικής ευημερίας, πρέπει να θυμηθεί ποια είναι. 

Δέσμευση και ευθύνη όλων να βάλουμε στο τραπέζι με την ΕΝΟΤΗΤΑ και την ΟΜΟΨΥΧΙΑ μας τον συνολικό επαναπροσδιορισμό αυτής της Ιδέας για να μη γίνει το όνειρο εφιάλτης. 

Το σωτήριον έτος 2012 ας γίνει εφαλτήριο όχι για μια καταστροφή, αλλά για μια αναγέννηση.

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Δεν μου αρέσει αυτή η Ελλάδα




Αν έχω μια διαφωνία θα την πω. Αν έχω μια άποψη θα αγωνιστώ γι'αυτή. Αν θέλω να είμαι ενεργός πολίτης δε θα αρκεστώ στην ψήφο μου. Λέμε συνεχώς για τους αρχαίους Έλληνες και κομπάζουμε γι'αυτούς. Κι όμως ελάχιστοι από εμάς συμμετέχουμε ως ενεργοί πολίτες. 

Έπειτα μάλιστα φωνάζουμε για τις εξελίξεις που δε μας αρέσουν. Κατηγορούμε γι'αυτό θεούς και δαίμονες.. και πάντα μα πάντα έχουμε στο μυαλό μας μια εικόνα δαιμονοποίησης των πραγμάτων που μας καθορίζει κάποιο Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης που αντί να ενημερώνει, φωνασκεί και αλλοιώνει τα γεγονότα για να αυξήσει την ακροαματικότητα του.

Δε τη θέλω αυτή την Ελλάδα, δε μου αρέσει. Δε μου αρέσει και η δημόσια εικόνα μας αυτά τα 2 και κάτι χρόνια, αλλά και πριν δε μου άρεσε η έλλειψη παιδείας μας.

Δε μου αρέσει που νέα παιδιά μου λένε και τι να κάνω; Ενώ είναι η δική τους γενιά που πρέπει και οφείλει στον εαυτό της πρώτα κι έπειτα στις επόμενες να βγει μπροστά. Είναι δύσκολος ο δρόμος της ευθύνης..αλλά τελικά είναι ευθύνη όλων για να μην μείνει ευθύνη των λίγων..